Specjalista dermatolog, DESV DV, Dip ECVD, certyfikat z zakresu dermatologii małych zwierząt oraz dyplom uniwersytecki z alergologii i immunologii klinicznej.
Po ukończeniu Szkoły Medycyny Weterynaryjnej w Alfort w 1993 oraz Uniwersytetu w Creteil w 1995, dr Bensignor był przez rok asystentem w Szkole Medycyny Weterynaryjnej w Alfort (dermatologia), a następnie odbył rezydenturę ECVD w prywatnej praktyce w Bordeaux. Zdał egzamin ECVD w 1998 i w tym samym roku zdobył francuski certyfikat z zakresu dermatologii małych zwierząt oraz dyplom uniwersytecki z alergologii i immunologii klinicznej. Ostatecznie zdobył DESV (francuska pełna specjalizacja) z dermatologii weterynaryjnej w 2007.
Był przewodniczącym francuskiego stowarzyszenia dermatologii weterynaryjnej (GEDAC) od 2004 do 2009, członkiem komitetu organizacyjnego oraz skarbnikiem Europejskiej Szkoły Dermatologii Weterynaryjnej (European College of Veterinary Dermatology) w latach 2002-2010 oraz Przewodniczącym Szkoły od 2010 do 2012. Był również vice-przewodniczącym Francuskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii (AFVAC).
Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji w międzynarodowych czasopismach recenzowanych z zakresu dermatologii weterynaryjnej i wygłosił ponad 150 wykładów we Francji, Europie, Ameryce Północnej i Azji. Jest autorem „Atlasu ropnych zapaleń skóry psów” wydanego w 2000 r oraz współautorem książek: “Leczenie dermatologiczne” (2002), “Dermatologia koni” (2004), “Dermatologia psów i kotów” (2005), “Atlas dermatologii” (2006), „Choroby uszu psów i kotów” (2007), „Dermatologia zwierząt egzotycznych” (2008) oraz „Dermokosmetyki psów i kotów” (2016).
Obecnie prowadzi praktykę dermatologiczną w Rennes. Jest konsultantem do spraw dermatologii w klinice weterynaryjnej w Paryżu i w Marsylii oraz w szpitalu weterynaryjnym w Nantes. W przeszłości był profesorem dermatologii w Szkole Medycyny Weterynaryjnej w Alfort.

Tytuł Lekarza Weterynarii uzyskała na Uniwersytecie w Utrecht, w Holandii w 2012 roku.
Po ukończeniu akademickiego kursu Ekonomia Biznesu udała się na sześć miesięcy do Instytutu Badawczego Moredun w Edynburgu w Szkocji, co zachęciło ją do dalszego rozwoju w kierunku naukowym.
W roku 2012 w Londynie na Royal Veterinary College rozpoczęła swój przewód doktorski dotyczący tematu przewlekłej choroby nerek u kotów , a także nadczynności tarczycy u kotów.
W tym czasie opublikowała wiele materiałów badawczych. Swoją wiedzą dzieliła się także podczas międzynarodowych konferencji weterynaryjnych.
Esther przez okres pięciu lat pracowała jako lekarz weterynarii pierwszego kontaktu prywatnej praktyki weterynaryjnej. Ponadto udzielała się charytatywnie.
Pełniła także funkcję Przewodniczącej Regionu Metropolitalnego Brytyjskiego Stowarzyszenia Weterynarii Małych Zwierząt.
Esther obecnie pracuje w Departamencie Badania i Rozwoju Royal Canin w Aimargue we Francji.

Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu.
Chorobami oczu psów, kotów oraz koni zajmuje się od 2005 roku. Podczas studiów odbyła liczne staże i praktyki zagraniczne, między innymi jako stypendystka na Uniwersytecie w Budapeszcie oraz na Uniwersytecie im. Ludwika Maximiliana w Monachium, w jednym z najlepszych ośrodków okulistyki weterynaryjnej w Europie pod kierunkiem prof. H. Gerhardsa.
Po stażu w szpitalu dla koni zdobywała doświadczenie z zakresu chorób zwierząt towarzyszących w jednej z większych wrocławskich lecznic.
Członek European Society of Veterinary Ophthalmology, członek rady naukowej Międzynarodowego Instytutu Medycyny Translacyjnej, wieloletni tłumacz pozycji okulistycznych dla wydawnictwa Elsevier, autorka wielu artykułów w prasie branżowej.
Uczestniczy regularnie w zjazdach ESVO oraz ECVO. Posiada ukończony kurs z zakresu chirurgii zaćmy metodą fakoemulsyfikacji oraz kriochirurgii. Ukończyła kurs I stopnia z zakresu okulistyki w Luxemburgu oraz  II stopnia z zakresu chirurgii okulistycznej organizowanego w Tuluzie.
Od 2016 roku dodatkowo zajmuje się pracą naukową z zakresu zastosowania najnowszych osiągnięć medycyny regeneracyjnej w leczeniu chorób siatkówki.
Jest współautorką publikacji na temat regeneracji siatkówki w prestiżowym „Stem Cells Reviews and Reports” oraz oryginalnej pracy naukowej z zastosowania czynników regenerujących w degeneracji siatkówki w Journal of Clinical Medicine.

Urodziła się w Genk w Belgii. Ukończyła studia weterynaryjne w 1992 r. na Uniwersytecie w Liège w Belgii. Następnie przeprowadziła się za granicę, aby się specjalizować. Odbyła staż, a następnie rezydenturę w dziedzinie medycyny wewnętrznej na Uniwersytecie w Montrealu w Kanadzie. W 1996 roku uzyskała dyplomy American College of Veterinary Internal Medicine i European College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM i ECVIM-CA). Uzyskała również tytuł magistra na Uniwersytecie w Montrealu przedstawiając pracę o czynności tarczycy u psów.
Była adiunktem na uniwersytetach w Montrealu i na Wyspie Księcia Edwarda w Kanadzie oraz wykładowcą w Royal Veterinary College w Londynie w Anglii. Uzyskała doktorat z badań nad czynnością tarczycy u psów na Uniwersytecie w Gandawie w Belgii w 2002 roku.
Obecnie jest profesorem na tym samym uniwersytecie. Jest przewodniczącą służby medycyny wewnętrznej małych zwierząt, a jej zainteresowania kliniczne i badawcze dotyczą endokrynologii i nefrologii. Pod jej przewodnictwem pomyślnie obroniło się 12 doktorów. Jest dyrektorem programowym programu rezydencji w Companion Animal Internal Medicine na Uniwersytecie w Gandawie i (współ)nadzorowała wielu rezydentów, którzy uzyskali dyplomy ECVIM-CA. Sylvie (współ)tworzyła ponad 200 publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych. Była przewodniczącą Europejskiego Towarzystwa Endokrynologii Weterynaryjnej od 2009 do 2011 r. (www.esve.org) i przewodniczącą Specjalizacji Medycyny Wewnętrznej ECVIM (2011-2014).
Kiedy nie pracuje, lubi pływać, jeździć konno i słuchać muzyki. Swoje dni spędza w towarzystwie dwóch synów, męża i zwierząt domowych.

Jest dyrektorem patologii w Asia Veterinary Diagnostics, laboratorium diagnostycznym z siedzibą w Hongkongu i Singapurze oraz służącym lekarzom weterynarii w kilku krajach azjatyckich. Jest emerytowanym profesorem patologii weterynaryjnej na Uniwersytecie w Bristolu i adiunktem w dziedzinie patologii weterynaryjnej w School of Veterinary and Life Sciences, na Uniwersytecie w Murdoch (Australia Zachodnia). Michael został chirurgiem weterynarii na Uniwersytecie w Murdoch w 1982 roku. Po okresie praktykowania medycyny weterynaryjnej małych zwierząt wrócił do Murdoch, aby ukończyć rezydenturę z mikrobiologii i immunologii oraz doktorat obejmujący badania we współpracy z Royal Perth Hospital. Michael zajmował stanowiska habilitacyjne w dziedzinie immunologii eksperymentalnej na uniwersytetach w Bristolu i Oksfordzie, a następnie spędził kolejne 27 lat w Bristol Veterinary School, skąd przeszedł na emeryturę w 2017 roku. Jego badania koncentrują się na chorobach immunologicznych i zakaźnych zwierząt towarzyszących. Michael opublikował ponad 330 artykułów z dziedziny immunopatologii, jest autorem podręczników Immunologia kliniczna u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz Immunologia weterynaryjna: Zasady i praktyka (w drugim wydaniu). Jest współredaktorem podręcznika BSAVA dotyczącego hematologii i transfuzji u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz tekstów dotyczących chorób zakaźnych przenoszonych przez stawonogi u psów i kotów (w drugim wydaniu) oraz gastroenterologii psów i kotów. Uzyskał dyplom European College of Veterinary Pathology i posiada stypendium Australian Society for Microbiology, Royal College of Pathologists oraz Royal College of Veterinary Surgeons. Michael jest redaktorem naczelnym Journal of Comparative Pathology. Jest byłym prezesem BSAVA. Był członkiem brytyjskiego Komitetu ds. Produktów Weterynaryjnych i przewodniczył Komitetom Naukowo-Edukacyjnym BSAVA oraz Komitetowi Naukowemu WSAVA. Był przewodniczącym komitetu WSAVA One Health. Michael jest obecnie członkiem zarządu i honorowym skarbnikiem WSAVA, a także przewodniczącym grupy WSAVA Vaccination Guidelines. Jest członkiem komitetu naukowego Petplan Charitable Trust oraz komitetu ds. WSAVA One Health, członkiem zarządów Fundacji WSAVA i afrykańskiej sieci małych zwierząt towarzyszących WSAVA (AFSCAN) oraz zarządu Eastern European Regional Veterinary Congress. Michael działa jako powiernik misji Mission Rabies, Soulsby Foundation i Journal of Comparative Pathology Educational Trust. Był współzałożycielem uniwersyteckiej firmy typu spin-out KWS Biotest Ltd., która została niedawno sprzedana Charles River Laboratories. Pozostaje konsultantem w firmie, a także konsultantem patologiem w GI Lab na Uniwersytecie Texas A&M. Otrzymał nagrodę BSAVA Amoroso Award za wybitny wkład w badania nad małymi zwierzętami (1999), nagrodę BSAVA Petsavers Award (2000, 2006 i 2007), medal G. Norman Hall RCVS Trust za wybitne badania nad chorobami zwierząt (2003), Petplan Charitable Trust Scientific Award (2009), Murdoch University Distinguished Alumnus Award (2015) i FAVP Paatsama Lectureship (2016). W 2019 r. Uzyskał stopień doktora (honoris causa) na Uniwersytecie w Liège w Belgii.

Doktor medycyny weterynaryjnej (DMV),absolwent Państwowej Szkoły Weterynaryjnej w Liège (1995). Specjalista chirurgii plastycznej, absolwent Specjalistycznej Edukacji w Pet Surgery (DESV). Certyfikowany specjalista w zakresie chirurgii kostno-stawowej i traumatologii weterynaryjnej (CES). Członek Komitetu Naukowego GECOV.

Po 25 latach doświadczeń w prowadzeniu własnej praktyki weterynaryjnej, Miguel Angel Diaz założył firmę ‘New Way Coaching’
https://newwaycoaching.es
Zajmuje się szkoleniem i wsparciem lekarzy weterynarii w Europie, Azji i Ameryce Południowej z zakresu Przywództwa i Skutecznej Komunikacji. Podróżując po świecie niesie przekaz: „Z pozytywnym nastawieniem, zaangażowaniem, odpowiednimi narzędziami i szkoleniem, korzystanie z przywileju prowadzenia własnej lecznicy jest w pełni możliwe”.
Mówca międzynarodowy oraz wykładowca na konferencji Ted Talk. Wykładał w takich krajach jak Rosja, Polska, Włochy, Francja, Portugalia, Grecja, Chile, Malezja, Filipiny, Turcja i Hiszpania.
Miguel jest autorem książki „7 kluczy do sukcesu w lecznicy weterynaryjnej”, obecnej w ponad 12 krajach i przetłumaczonej na język angielski, polski, chiński i włoski oraz autorem wielu artykułów na temat motywacji, przywództwa, budowania zespołu i skutecznej komunikacji.

Jest kierownikiem Zakładu Chorób Zakaźnych w Katedrze Chorób Małych Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. W polu jego zainteresowań naukowych i klinicznych są głównie koty i psy. Jest twórcą i kierownikiem specjalizacyjnych studiów podyplomowych „Choroby Psów i Kotów” na tej Uczelni oraz wykłada zakaźne choroby tych gatunków na studiach podyplomowych również w innych ośrodkach akademickich w Polsce. Wygłaszał też wielokrotnie wykłady na konferencjach dla praktyków za granicą. Od 2005 roku jest członkiem międzynarodowej grupy ekspertów „Advisory Board on Cat Diseases” (www.abcdcatsvets.org), stanowiącej ciało doradcze dla praktyków w Europie zakresie zwalczania chorób zakaźnych kotów. Napisał podręczniki chorób zakaźnych kotów, psów, a także jest współautorem wydanej w 2018 roku pod redakcją K. Hartman i J. Sykes książki „Self-Assesment Color Review Canine Infectious Diseases”.

Przewodniczący Sekcji Okulistyki PSLWMZ. Ukończył studia na Wydziale Weterynaryjnym warszawskiej SGGW w 1991 roku. W latach 1990-1997 asystent w Katedrze Chirurgii Małych Zwierząt Wydz. Wet. SGGW. W latach 1996-1997 odbył staż z zakresu okulistyki weterynaryjnej w Royal Veterinary College University of London. Od 1998 roku do dziś właściciel Okulistycznej Przychodni Weterynaryjnej w Warszawie. Od 1993 roku członek ESVO (European Society of Veterinary Ophthalmology) i ISVO (International Society of Veterinary Ophthalmology). W 2014 roku został jako pierwszy lekarz z Polski wpisany na listę panelisów ECVO (European College of Veterinary Ophthalmologists) prestiżowego europejskiego koledżu okulistów weterynaryjnych, uzyskując tytuł ESE ECVO (Eye Scheme Examiner ECVO). Od 2015 roku członek komisji ds. chorób genetycznych oczu ECVO (HED Committee ECVO). Wykładowca okulistyki weterynaryjnej na wydziałach weterynarii w Warszawie i Poznaniu. Wykładowca okulistyki na Studiach Podyplomowych. Wykładowca na wielu kongresach, sympozjach, zjazdach, warsztatach… Autor prawie już 100 publikacji z zakresu okulistyki weterynaryjnej w różnych czasopismach branżowych. Redaktor naukowy polskiego wydania książki „Okulistyka weterynaryjna Slattera”. Oprócz okulistyki kocha swoją żonę Magdę i bliźniaki Jacka i Agatkę. Ma 2 psy, 2 koty i żółwia. Akumulatory ładują mu windsurfing i rajdy off-roadowe.

Ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej AR we Wrocławiu w 1992 roku.Obronił pracę doktorską w 1995 roku i otrzymał tytuł specjalisty chirurga weterynaryjnego w 1997 roku. Od 2009 roku Fellow Academy of Veterinary Dentistry, od 2015 roku członek American Veterinary Dental College i European Veterinary Dental College. Obecnie jest Prezydentem European Veterinary Dental College. Autor ponad 120 publikacji i prezentacji z zakresu chirurgii szczękowej i stomatologii małych zwierząt. Co roku wykonuje kilkaset procedur operacyjnych z zakresu stomatologii i chirurgii szczękowej małych zwierząt.

Uzyskał tytuł lekarza weterynarii w Szwajcarii na Uniwersytecie w Zurychu, gdzie również obronił pracę doktorską na temat chirurgicznej naprawy dysplazji stawu biodrowego, odbył wstępne szkolenie kliniczne z zakresu drobnej medycyny zwierzęcej i chirurgii oraz ukończył studia podyplomowe.
Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych ukończył staż w zakresie leczenia chorób wewnętrznych małych zwierząt na University of Florida, a następnie rozpoczął pracę na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii, gdzie objął stanowisko profesora medycyny Charlotte Newton Sheppard.
Jest profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie chorób wewnętrznych małych zwierząt na Uniwersytecie w Zurychu, a także profesorem hematologii w Medical University of Pennsylvania. Ukończył American and European College of the Veterinary Internal Medicine oraz European College of Clinical Pathology. Kierował Ośrodkiem Transfuzjologii i Hematologii oraz Kliniką Pedriatrii i Genetyki, a także jest dyrektorem Metabolic Genetics and the DNA Genetic Disease Testing (PennGen) Laboratories.
Jego zainteresowania kliniczne i badawcze dotyczą dziedzicznych oraz hematologicznych zaburzeń i znajdują odzwierciedlenie w ponad 250 publikacjach badawczych oraz wielu recenzjach i abstraktach naukowych. Jest też przewodniczącym World Small Animal Veterinary Association (WSAVA) Hereditary Disease Committee.
Laureat wielu nagród. Wielokrotny mówca na krajowych i międzynarodowych konferencjach.

Dyplomowany Europejski Specjalista Weterynaryjnej Patologii Klinicznej
Do głównych obszarów jego zainteresowań należą: cytologia, hematologia i chemia kliniczna zwierząt towarzyszących, a w szczególności zastosowanie zaawansowanych badań (m.in. cytometrii przepływowej i oceny klonalności limfocytów) w diagnostyce nowotworów hematologicznych zwierząt.
Tytuł lekarza weterynarii uzyskał na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w 2010 r. Następnie rozpoczął studia doktoranckie pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Winnickiej. W tym samym czasie pracował jako lekarz weterynarii w Lecznicy Weterynaryjnej „Trakt Lubelski” w Warszawie. Rozprawę doktorską obronił w 2014 r.
Po uzyskaniu członkostwa Royal College of Veterinary Surgeons (MRCVS) rozpoczął trzyletni staż rezydencji na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Cambridge pod opieką mentorską prof. Joy Archer i dr Tima Williamsa. Po zakończeniu rezydentury pracował na Uniwersytecie Cambridge jako patolog kliniczny.
W 2017 r. zdał europejski egzamin specjalizacyjny z patologii klinicznej European College of Veterinary Clinical Pathology (ECVCP), a następnie rozpoczął pracę w laboratorium diagnostycznym Laboklin Polska w Warszawie.
Uczestniczył w licznych projektach badawczych i jest autorem 13 publikacji w recenzowanych czasopismach polskich i zagranicznych.
W czasie pracy na uniwersytetach w Warszawie i Cambridge zdobył doświadczenie dydaktyczne. Odbył również wiele staży naukowych, m.in. na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis, Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu, Laboratorium In Vitro w Wiedniu oraz Laboratorium CTDS w Leeds.
Jest laureatem wielu nagród, m.in. Zoetis Clinical Research Publication Award 2014, Zoetis Travel Bursary Awards 2015 i Nagrody Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych.
Należy do European Society of Veterinary Clinical Pathology (ESVCP) i European Canine Lymphoma Network (uczestnik panelu cytometria przepływowa).

Absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Specjalista radiologii weterynaryjnej. Absolwent studiów podyplomowych „Nowoczesne narzędzia diagnostyki medycznej i terapii” na Politechnice Krakowskiej. Prowadzi Pracownię Diagnostyki Obrazowej w Klinice dr n. wet. Dariusza Niedzielskiego we Wrocławiu. Asystent w Zakładzie Chirurgii i Diagnostyki Obrazowej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Był wykładowcą w ramach studium specjalizacyjnego z radiologii weterynaryjnej prowadzonego na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzący liczne szkolenia z zakresu diagnostyki obrazowej psów i kotów. Autor i współautor publikacji naukowych oraz licznych artykułów w czasopismach branżowych dla lekarzy weterynarii.

Specjalista chorób psów i kotów. W 1994 r. ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu, na którym przez 20 lat pracował w Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni, Psów i Kotów. W 2005 r. obronił pracę doktorską z zakresu onkologii weterynaryjnej. Aktualnie pracuje we własnej przychodni weterynaryjnej we Wrocławiu. Od ponad 20 lat zajmuje się onkologią a szczególnie chemioterapią chorób nowotworowych. Stażował w specjalistycznych weterynaryjnych ośrodkach onkologicznych w Holandii, na Słowenii i w USA. Jest autorem ponad 100 publikacji i doniesień naukowych, artykułów szkoleniowych i popularyzatorskich, a także podręczników akademickich z zakresu diagnostyki i leczenia chorób wewnętrznych oraz, przede wszystkim, onkologii weterynaryjnej. Prowadzi zajęcia dla studentów medycyny weterynaryjnej z zakresu onkologii psów i kotów. Członek Europejskiego Stowarzyszenia Onkologów Weterynaryjnych oraz Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt. Redaktor naczelny czasopisma Weterynaria w Praktyce. Prezes Rady Dolnośląskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej. Pomysłodawca i współorganizator Mistrzostw Polski Lekarzy Weterynarii w Narciarstwie Alpejskim oraz Samochodowych Rajdów Lekarzy Weterynarii „Vet off Road”.

Od czasu zdobycia tytułu lekarza weterynarii w 1997 roku na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie zajmuje się w swojej pracy klinicznej chorobami nowotworowymi małych zwierząt. Temu też tematowi poświęcił swoją rozprawę doktorską obronioną w 2001 roku oraz liczne wykłady prowadzone dla studentów studiów weterynaryjnych oraz słuchaczy podyplomowych studiów specjalizacyjnych. Dr Jagielski brał udział jako organizator, wykładowca oraz uczestnik w licznych onkologicznych spotkaniach weterynaryjnych w kraju i za granicą. Jest aktywnym członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (Sekcja Onkologiczna), Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej oraz Europejskiego Towarzystwa Onkologii Weterynaryjnej.

Jest pracownikiem Instytutu Weterynarii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prowadzi zajęcia z farmakologii zwierząt oraz dietetyki weterynaryjnej dla studentów medycyny weterynaryjnej oraz uczestników specjalizacyjnego studium podyplomowego „Choroby psów i kotów”. Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych i popularno-naukowych dotyczących żywienia psów i kotów. Prowadzi również wykłady i szkolenia dotyczące żywienia psów i kotów dla lekarzy weterynarii. Jest autorem lub współautorem kilkunastu suplementów pokarmowych dla małych zwierząt dostępnych na polskim rynku.

Z 20-letnim doświadczeniem w branży weterynaryjnej i marketingu weterynaryjnym oraz dużym doświadczeniem w coachingu i wiodących warsztatach w całej Europie, Elli z pasją pomaga specjalistom weterynarii wyrwać się z zatłoczonej pułapki, zbudować bardziej dochodową praktykę, poprawić relacje z klientami oraz pracownikami i cieszyć się równowagą w pracy.
Elli jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach w Grecji i ukończyła studia podyplomowe w dziedzinie zdrowia publicznego w National School of Public Health w Atenach w Grecji. Jest trenerem zawodowym akredytowanym przez International Coach Federation od 2010 r. i certyfikowanym praktykiem programowania Neuro Linguistic od 2012 r.

Absolwentka Wydziału Rehabilitacji Warszawskiej AWF. W czasie studiów ukończyła kurs fizjoterapii zwierząt zdobywając tytuł zawodowy Zoofizjoterapeuty. Pracuje klinicznie od 2009 r. W latach 2011-2016 r. pracowała w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt „Psychodnia”, a do chwili obecnej w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt „Animal Active”, którego jest współwłaścicielką. Od 2009 r. jest wykładowcą na kursie fizjoterapii zwierząt, od 2014 r. w Studium Fizjoterapii Zwierząt, którego jest współwłaścicielką. Od 2009 r., czyli od daty założenia Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów, pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia. W 2013 r. pomagała w opracowaniu Standardu Kompetencji Zawodowych dla zawodu Zoofizjoterapeuta, tworzonym na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, pełniąc funkcję Eksperta Merytorycznego. Swoją wiedzę poszerza uczestnicząc w licznych konferencjach, szkoleniach oraz warsztatach doskonalenia zawodowego. Jest autorką licznych artykułów do pism branżowych oraz wykładowcą na konferencjach i seminariach o tematyce rehabilitacji weterynaryjnej. Członek VEPRA (Veterinary Association of Physical Therapy and Rehabilitation).

Członek Association of Veterinary Anesthesist, przewodniczący Sekcji Anestezjologii Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt.

W 2009 roku ukończył Technikum Weterynaryjne we Wrześni. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Naukę kontynuował na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu (Veterinärmedizinische Universität Wien). W czasie studiów odbył kilkunastomiesięczny staż w Anaesthesiology and Perioperative Intensiv-Care Medicine VetMedUni Vienna. Następnie jako stażysta praktykował w Klinice Małych Zwierząt, Koni i Przeżuwaczy na Wydziale Weterynaryjnym Freie Universität w Berlinie. Jeszcze w trakcie studiów odbywał praktyki w wielu Zakładach Leczniczych dla Zwierząt w Polsce i różnych placówkach zagranicznych (praktyki weterynaryjne, hodowle i fermy). Od 2007 roku pracował jako technik weterynarii, opiekując się pacjentami w trakcie znieczulenia, schroniskach dla zwierząt i fermach. Uczestniczył w kilkudziesięciu krajowych i zagranicznych kursach, szkoleniach i konferencjach, między innymi: Conference of The Association of Veterinary Anaeshetists - Berlin, Bristol, warsztaty - Vienna Pain Days, World Small Animal Veterinary Association Congress - Kopenhaga, Singapur, South European Veterinary Congress - Barcelona, Madryt, British Small Animal Veterinary Association Congress, Deutsche Veterinärmedizinische Gesellschaft Veterinär Kongress, Kongres Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt. Wykładowca na kongresach PSLWMZ i innych konferencjach. Ukończył dwustopniowy kurs anestezjologii weterynaryjnej organizowany przez European School for Advanced Veterinary Studies Luxemburg.
Od 2015 roku pracuje w Klinice Weterynaryjnej „Szmaragdowa 24/7” w Lublinie
oraz współpracuje z innymi praktykami, w których znieczula pacjentów. Jest autorem artykułów o tematyce anestezjologicznej. Ponadto prowadzi szkolenia i autorskie warsztaty praktyczne, seminaria i wykłady z zakresu anestezjologii weterynaryjnej
w Polsce i za granicą. Od 2019 roku jest specjalistą chorób zwierząt futerkowych. Obecnie
w trakcie kolejnych studiów podyplomowych z zarządzania na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.

Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie w 2012 roku. Doktorantka I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Katedrze Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej.
Obecnie pracuje w jednej z warszawskich klinik, gdzie konsultuje pacjentów nefrologicznych i urologicznych z całego kraju oraz wykonuje zabiegi hemodializy u psów i kotów pod okiem spec. chir. wet. Jacka Stępkowskiego.
Od 2019 roku związana z Kliniką Weterynaryjną w Szwecji, ANICURA, gdzie podnosi swoje kwalifikacje pod okiem europejskich specjalistów.
Jest współautorką i współorganizatorką pierwszych w Polsce Praktycznych Warsztatów Nefrologicznych dla lekarzy weterynarii, wykładowcą na licznych konferencjach w kraju, autorką kilku artykułów opublikowanych w specjalistycznej prasie weterynaryjnej oraz członkiem Europejskiego Towarzystwa Nefrologii Weterynaryjnej i Urologii (ESVNU).
Szczególne zainteresowania lek.wet. Magdaleny Kraińskiej-Łosek to ostre uszkodzenie nerek, chirurgia naczyniowa oraz transplantacyjna, metody leczenia nerkozastępczego.

Specjalista chorób psów i kotów. Studia ukończył w 1978 roku. Jest kierownikiem Zakładu Chorób Wewnętrznych Małych Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. Jest autorem lub współautorem ponad 150 publikacji naukowych, popularno-naukowych z zakresu chorób wewnętrznych psów i kotów oraz 4 podręczników z zakresu chorób wewnętrznych zwierząt. Prowadzi wykłady dla lekarzy weterynarii. Jest członkiem państwowej komisji egzaminacyjnej w zakresie specjalizacji „Choroby psów i kotów”, pełni także funkcję redaktora naczelnego „Weterynarii po Dyplomie” - polskiego wydania „Veterinary Medicine”.

Urodzony 14.02.1960 r. we Wrocławiu. Studia weterynaryjne na Akademii Rolniczej Wydział Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu ukończone w 1984 roku. Studia podyplomowe z zakresu chorób psów i kotów ukończone w 1990 roku na SGGW w Warszawie oraz z zakresu „Strategie i planowanie biznesu” ukończone w 2010 roku na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Specjalizacja z zakresu Choroby Psów i Kotów uzyskana w 1996 roku. Od 1989 roku współwłaściciel przychodni weterynaryjnej w Gorzowie Wlkp. Autor wielu publikacji z zakresu zarządzania zakładem leczniczym dla zwierząt. Wykładowca na wielu szkoleniach i sympozjach z zakresu organizacji pracy i ekonomiki w zakładzie leczniczym dla zwierząt. Założyciel i członek grupy VETBIZNES prowadzącej szkolenia lekarzy weterynarii z zakresu biznesu weterynaryjnego.

Specjalista chorób psów i kotów. Pracownik naukowo-dydaktyczny, praktykujący lekarz małych zwierząt. Absolwent Wydziału Weterynaryjnego w Lublinie i studiów podyplomowych w Szkołach Weterynaryjnych w Paryżu i Lyonie. Obecnie jest Kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji naukowych, popularno-naukowych, doniesień kongresowych oraz 2 podręczników z zakresu chorób wewnętrznych małych zwierząt. Prowadzi wykłady i warsztaty praktyczne dla lekarzy – praktyków w ramach konferencji i szkoleń podyplomowych w kraju i za granicą. Ulubionymi subdyscyplinami są kardiologia, urologia, okulistyka, dietetyka oraz zagadnienia dotyczące geriatrii małych zwierząt.

Po ukończeniu studiów w Weterynaryjnej Szkole Wyższej Uniwersytetu w Utrechcie w 1983 r., Dr Meyer podjął pracę w prywatnej klinice małych zwierząt na pięknej karaibskiej wyspie Curaçao, gdzie przepracował 5 lat. W 1988 r. wrócił do Weterynaryjnej Szkoły Wyższej w Utrechcie, gdzie odbył staż oraz rezydenturę w Klinice Chorób Wewnętrznych Małych Zwierząt. Posiada certyfikat European College of Veterinary Internal Medicine (specjalizacja zwierzęta towarzyszące). Prowadził wykłady w Klinice Chorób Wewnętrznych Małych Zwierząt z zakresu hepatologii i nefrologii.

Ponadto, dr Meyer prowadził szeroko zakrojone badania i napisał liczne recenzowane artykuły i rozdziały książkowe z dziedziny hepatologii i chorób wewnętrznych, a w 1998 roku obronił doktorat dotyczący encefalopatii wątrobowej u psów.

W 2003 r. został odznaczony przez Królewskie Holenderskie Stowarzyszenie Weterynaryjne prestiżowym wyróżnieniem za swój wieloletni wkład w organizację szkoleń i kursów dla lekarzy weterynarii.

W 1999 r. rozpoczął pracę w Hill's Europe jako Dyrektor ds. Działalności Zawodowej i obecnie jest Dyrektorem ds. Działalności Zawodowej i Weterynaryjnej w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Rosji, nadzorując kanały biznesowe firmy Hill's dotyczące weterynarii w tym regionie.

Projektant i programista, absolwent Wydziału Informatyki i Zarządzania na Politechnice Wrocławskiej. Po szkoleniach w Stanach Zjednoczonych kierował wdrażaniem, a następnie projektowaniem systemów klasy ERP. Autor artykułów z zakresu zarządzania, publikowanych w Weterynarii w Praktyce, wykładowca prowadzący warsztaty z zakresu zarządzania przedsiębiorstwem, wykorzystania informatyki w weterynarii. Prowadzi Biuro Rozwiązań Informatycznych, które od ponad 23 lat tworzy system wspomagający pracę lekarzy weterynarii Klinika XP. Program został wdrożony w ponad 4500 lecznicach, schroniskach, hurtowniach i laboratoriach w Polsce, Emiratach Arabskich i na Ukrainie.

Specjalizuje się w leczeniu pacjentów z chorobami nerek i dróg moczowych, a także w leczeniu chorób o podłożu endokrynologicznym. W swojej Specjalistycznej Przychodni Weterynaryjnej na warszawskim Ursynowie konsultuje przypadki nefrologiczne z całej Polski, zapewniając nowoczesną i kompleksową diagnostykę oraz zaawansowane metody leczenia, z terapią nerkozastępczą (hemodializy) włącznie.
Jest absolwentką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Warszawie, który ukończyła w 2006 roku, następnie pogłębiając swoje umiejętności pod okiem najlepszych amerykańskich internistów z kliniki AMC w Nowym Jorku oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis, gdzie w asystowała w pionierskich badaniach klinicznych, konsultowała nietypowe przypadki zaburzeń nefrologicznych i zatruć oraz przeprowadzała specjalistyczne terapie uwzględniające hemodializę i inne techniki detoksykacyjne.
Zainteresowania naukowe: techniki detoksykacyjne, transplantacje nerek, choroby kłębuszkowe nerek, niedokrwistość tła nerkowego.

Absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej AR we Wrocławiu w 1996 roku. W latach 1996- 2001 pracownik w Katedrze i Klinice Chirurgii Akademii Rolniczej we Wrocławiu najpierw na stanowisku asystent, a następnie jako wykładowca. W latach 1999- 2001 słuchacz studiów doktoranckich, których uwieńczeniem była obrona pracy doktorskiej z zakresu chirurgii weterynaryjnej, której promotorem był doc. dr hab. Bogdan Osiński. Od roku 2001 prowadzi własna praktykę weterynaryjną. Od 2012 roku prowadzi Klinikę Weterynaryjną dr n. wet. Dariusz Niedzielski. W roku 2002 ukończył studium specjalizacyjne na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu i uzyskał tytuł Specjalisty Chirurga Weterynaryjnego, a w roku 2013 studium specjalizacyjne na SGGW w Warszawie uzyskując tytuł Specjalisty Radiologii Weterynaryjnej. Od roku 2016 konsultant weterynaryjny w firmie BHH Mikromed produkującej implanty ortopedyczne dla weterynarii. Autor i współautor artykułów w prasie weterynaryjnej z zakresu ortopedii, neurochirurgii i chirurgi miękkiej. Współorganizował konferencji i szkoleń weterynaryjnych. Od 2018 kierownik merytoryczny projektu CatDogMed „Kompleksowe opracowanie i przygotowanie do wdrożenia nowatorskich rozwiązań implantów w leczeniu zwierząt narzędzi chirurgicznych do ich implantologii oraz nici biodegradowalnych dla weterynarii” współfinansowanego przez Unie Europejska.

Ukończył studia w 1992 r. na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej UP we Wrocławiu. W 1999 r. obronił doktorat, a w 2009 r. habilitację z zakresu rozrodu małych zwierząt. Od 2011 r. jest zatrudniony na stanowisku profesora UP. Od 2009 r. pełni funkcję Kierownika Katedry Rozrodu wrocławskiego wydziału. W latach 2007-2013 zasiadał w Zarządzie European Veterinary Society for Small Animal Reproduction EVSSAR, a w latach 2011-2013 pełnił funkcję Prezesa EVSSAR. Członek Zarządu Głównego i Przewodniczący wrocławskiego oddziału Towarzystwa Biologii Rozrodu. Jest ponadto członkiem Komitetu Nauk Weterynaryjnych i Biologii Rozrodu PAN. Opublikował dotychczas ponad 200 opracowań oryginalnych, przeglądowych i książkowych dedykowanych praktykom i pracownikom nauki. Wykładowca wielu Kongresów krajowych i międzynarodowych (m.in. Kongresy ESDAR, ISCFR, EVSSAR, AI Vets Oslo, Tuluza, Whistler, Budapeszt, Mediolan, Hannover i inne). W 2014 r. otrzymał tytuł profesora nauk weterynaryjnych. Laureat „Złotego Chirona” w 2018 r. Jest aktywnym klinicystą, a zakres jego zainteresowań to sztuczna inseminacja, zaburzenia płodności u samców i samic, położnictwo, neonatologia oraz techniki wspomaganego rozrodu. Jest organizatorem wielu warsztatów i konferencji międzynarodowych z zakresu rozrodu małych zwierząt.

Specjalista chorób psów i kotów. Stopnień doktora nauk weterynaryjnych uzyskała w 2006 roku. Stopień doktora habilitowanego w dziedzinie i dyscyplinie nauk weterynaryjnych uzyskała na podstawie dorobku naukowego i pracy habilitacyjnej „Zastosowania nowych markerów elektrokardiograficznych i biochemicznych u psów z chorobami serca w ocenie rokowania” w 2013 roku, a następnie tytuł profesora nauk weterynaryjnych w 2019 roku. Pracownik naukowo-dydaktyczny Katedry Chorób Wewnętrznych z Kliniką Chorób Koni, Psów i Kotów UP Wrocław. Odbyła liczne staże krajowe i zagraniczne, które pozwoliły na poszerzanie wiedzy i uczenie się nowych technik diagnostycznych i terapeutycznych w chorobach serca m.in. Cardiac Arrhythmia Service and Electrophisiology Laboratory Stanford University School of Medicine. Autorka licznych publikacji w czasopismach z listy JCR, redaktor działu kardiologia w “Weterynaria w Praktyce” oraz “Polimery w medycynie”, autorka licznych artykułów z zakresu kardiologii dla lekarzy weterynarii oraz książkek „Interpretacja EKG psa i kota” i „Kardiologia psów i kotów w praktyce”, a także promotor i recenzent prac doktorskich.

Prywatnie: mama Mikołaja (17 lat) i Nadii (8 lat), zapalona żeglarka i miłośniczka gór

Dr Saxon uzyskał dyplom DVM Iowa State University w 1986 r. Ukończył staż w Animal Medical Center w Nowym Jorku, a następnie rezydował w Animal Medical Center i University of Pennsylvania oraz uzyskał certyfikat American College of Veterinary Internal Medicine i American College of Veterinary Emergency Medicine and Critical Care. Praktykował w rejonie San Francisco, był także ordynatorem oddziału intensywnej terapii w Waszyngtonie. Jest autorem publikacji dotyczących urazów po oparzeniach, ostrego brzucha, kardiomiopatii kotów, toksyczności leków i jest współautorem podręcznika medycyny ratunkowej i stanów nagłych małych zwierząt. Od 2007 r. Jest pracownikiem IDEXX jako konsultant ds. Chorób wewnętrznych i telemedycyny oraz prelegent na konferencjach regionalnych, krajowych i międzynarodowych.

Ukończyła studia na wydziale Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu. W 2001 roku uzyskała tytuł specjalisty z zakresu chorób wewnętrznych psów i kotów. W latach 2008-2012 uczestnik kursów I/II/IV ESAVS (European School for Advanced Veterinary Studies University of Luksemburg) w Bernie z zakresu neurologii weterynaryjnej zakończonych certyfikatem. W 2014 oraz 2015 roku uczestniczyła w kursach I oraz II ESAVS w Wiedniu i otrzymała certyfikaty z zakresu dermatologii weterynaryjnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Śląskiej Polikliniki Weterynaryjnej, organizacji o charakterze edukacyjnym dla lekarzy weterynarii. Wielokrotnie współuczestniczyła w organizacji Śląskich Warsztatów Diagnostycznych. Były członek zarządu, aktualnie przewodnicząca komisji rewizyjnej PSLWMZ Od 2015 roku wiceprzewodnicząca Sekcji Neurologicznej PSLWMZ. Jest członkiem Rady Naukowej ds. dermatologii. Bierze udział w kampanii ”Co możemy razem wskórać”, która ma charakter edukacyjny. W ramach tej kampanii prowadzi wykłady praktyczne dla lekarzy weterynarii z zakresu dermatologii. Jest współautorem publikacji „Raport dermatologiczny”, który jako pierwszy przedstawia epidemiologię chorób dermatologicznych w Polsce. Na łamach prasy naukowej publikuje artykuły z zakresu neurologii i dermatologii weterynaryjnej. Prowadziła wykłady na Uniwersytecie Wrocławskim z zakresu neurologii dla studentów wydziału weterynaryjnego w ramach cyklu „Praktycy Studentom” organizowanego przez międzynarodową organizację studentów weterynarii IVSA. Wykłady dla IVSA odbywały się również w Krakowie. Od 1994 roku właścicielka przychodni weterynaryjnej Arka w Tychach.

Po ukończeniu Uczelni Weterynaryjnej w Tuluzie (Francja) w 1984, Dr Olivry został jednym z partnerów zarządzających kliniką specjalistyczną Fregis w Paryżu. W 1991 przeniósł się do USA na rezydenturę i studia doktoranckie z zakresu patologii porównawczej na Uniewrsytecie w Kaliforni w Davis. Jest on dyplomowanym dermatologiem weterynaryjnym certyfikowanym zarówno przez Europejskie jak i Amerykańskie Stowarzyszenie Dermatologów Weterynaryjnych. Dr Olivry jest Profesorem Immunodermatologii na Stanowym Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Północnej Karolinie w USA. W latach 2001 – 2004 przewodniczył on Grupie Badawczej Ds. Atopowego Zapalenia Skóry Psów, a w latach 2008 – 2009 był Przewodniczącym Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.

Dr Olivry otrzymał liczne nagrody, miedzy innymi “ACVD Award for Excellence for Outstanding Contributions to Science and Education”, “NCSU Clinician of the Year award”, “Pfizer Award for Research Excellence at NCSU” oraz “World Small Animal Veterinary Association Hill's Excellence in Veterinary Healthcare Award”. W 2017 roku otrzymał nagrodę ECVD’s “25th Anniversary Awards” w uznaniu jego zasług dla Stowarzyszenia. Został także honorowym członkiem Stowarzyszeń Dermatologów Weterynaryjnych w Europie i Ameryce Łacińskiej.

Dr Olivry jest autorem ponad 250 artykułów i na całym świecie gości z wykładami dla lekarzy medycyny i lekarzy weterynarii. Od ponad dwudziestu lat bada on mechanizmy i metody terapii świądu i atopowego zapalenia skóry psów. Niedawno rozszerzyl on swój zakres pracy badawczej o alergie pokarmowe, a dokładnie o charakterystykę alergenów pokarmowych i ich reakcje krzyżowe.

Urodził się w 1975 roku w Opolu, gdzie ukończył II LO. W 2000 roku ukończył studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W 2009 roku ukończył studium specjalizacyjne na SGGW w Warszawie uzyskując tytuł Specjalisty Chorób Psów i Kotów, a w 2016 roku studium specjalizacyjne na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu uzyskując tytuł Specjalisty Radiologii Weterynaryjnej.
W latach 2005-2013 Prezes Rady Opolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej, w latach 2009-2013 Wiceprezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej. Od 2013 roku Sekretarz PSLWMZ, Wiceprzewodniczący Sekcji Stomatologii PSLWMZ. Od 2013 roku Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Opolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej. W latach 2012-2016 członek Krajowej Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii.
Zainteresowania to historia, rekonstrukcje historyczne, literatura i muzyka jazzowa.
Prywatnie ma dwoje dzieci i 3 koty.

Doktor socjologii i medioznawca, pracownik Wydziału Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej. Interesuje się socjologią norm i wartości, jak również społeczną konstrukcją zwierząt towarzyszących, praktykami żałobnymi wobec zwierząt i relacją między przemocą wobec zwierząt a przemocą w rodzinie. Badania o charakterze antropozoologicznym prowadzi od 2012 roku. Jako stypendysta Fulbrighta był wykładowcą kierunku „Animal Studies” na Eastern Kentucky University w roku akademickim 2014/2015. Wykładał również gościnnie w Messerli Research Institute przy Uniwersytecie Weterynaryjnym w Wiedniu, na Montana State University, Madonna University, Carroll College, University of Louisville, a także dla Animals & Society Institute i San Francisco Society for the Prevention of Cruelty to Animals.

Autor książki „Zarys aksjologii internetu. Netykieta jako system norm i wartości sieci” (Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012). Inicjator, współautor i redaktor naukowy książek: „Pies też człowiek? Relacje psów i ludzi we współczesnej Polsce” (WN Katedra, 2014); „Free Market Dogs: Human-Canine Bond in the Post-Communist Poland” (Purdue University Press, 2016) oraz „Companion Animals in Everyday Life” (Palgrave Macmillan, 2016). Jest członkiem Animals & Society Institute (od 2012) i International Society for Anthrozoology (od 2014), a także sekretarzem zarządu International Association of Human-Animal Interaction Organizations (IAHAIO, od 2016). Od lipca 2017 członek rady redakcyjnej Anthrozoös, naukowego czasopisma antropozoologicznego działającego nieprzerwanie od 1991 roku.

Na zdjęciu z Dharmą, wilkiem z ośrodka badawczego Wolf Park w stanie Indiana.

Specjalista chorób psów i kotów.
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Dermatologów Weterynaryjnych.
Ukończyła studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w 1999 roku. Przez osiem lat pracowała jako asystent, a później jako adiunkt w Zakładzie Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej, gdzie obroniła pracę doktorską z zakresu alergologii. Obecnie jest właścicielką Lubelskiej Polikliniki Weterynaryjnej, gdzie konsultuje wyłącznie przypadki kliniczne z zakresu dermatologii, alergologii i endokrynologii. Jest autorką licznych artykułów i publikacji. Od wielu lat bierze czynny udział w pracy Sekcji Dermatologii PSLWMZ, przez kilka lat była przewodniczącą Sekcji. Jest organizatorką wielu kongresów, szkoleń i kursów dla lekarzy weterynarii oraz pomysłodawczynią i założycielką Akademii Dermatologii Weterynaryjnej. Jej pasją jest uczenie innych i zarażanie „dermatologią”.

Ukończył Uniwersytet w Liverpoolu i uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie w Glasgow. Zdobył zarówno brytyjskie, jak i europejskie dyplomy w dziedzinie medycyny małych zwierząt na Uniwersytecie w Cambridge oraz w Królewskim Kolegium Chirurgów Weterynaryjnych (RCVS). W 1998 r. wrócił na Uniwersytet w Glasgow, a od 2009 r. jest profesorem medycyny małych zwierząt. Publikował prace w dziedzinie chorób zakaźnych, endokrynologii i neurologii, ale interesuje się wszystkimi aspektami medycyny małych zwierząt. W 2015 r. Otrzymał nagrodę BSAVA Woodrow Award za swój wkład w rozwój medycyny małych zwierząt. W 2016 roku został członkiem RCVS.

Uzyskanie dyplomu lekarza weterynarii na wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Warszawie w 2014 roku. Lekarz internista i okulista w Klinice Weterynaryjnej doktora Jacka Szulca w Zgierzu. W 2016 roku założyła pierwszy specjalistyczny gabinet okulistyczny w Łodzi. W tym samym roku rozpoczęła specjalizację z Chirurgii na wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Bakcyla okulistycznego złapała na studiach, gdzie od 4 roku praktykowała w przychodni okulistycznej doktora Jacka Garncarza w Warszawie. Z doktorem Jackiem stale współpracuje konsultując pacjentów czy klasyfikując ich do zabiegu fakoemulsyfikacji. Odbyła kilkutygodniowy staż okulistyczny na Royal Veterinary Collage w klinice małych zwierząt-Queen Mother Hospital, Londyn pod okiem Ricka F. Sancheza (BSciBiol DVM CertVOphthal DipECVO MRCVS). W Stanach Zjednoczonych praktykowała w Garden State Veterinary Specialists (New Jersey, Stany Zjednoczone) oraz Red Bank Veterinary Hospital, Tinton Falls.
Kilkukrotnie uczestniczyła na NAVC (North America Veterinary Conference) w Orlando, Floryda oraz na WVC (Western Veterinary Conference) w Las Vegas, Nevada. Brała udział w szkoleniach poświęconych okulistyce oraz kongresach ECVO (European College of Veterinary Ophthalmologists). Jej publikacja została umieszczona w piśmie branżowym o tematyce okulistycznej o herpeswirusowym zapaleniu spojówek u kotów. Przeprowadziła wykład na Kongresie PSLWMZ w roku 2015. Temat: ZPŁ- Zespół plam łzowych - jak leczę. Jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Okulistyki Weterynaryjnej (ESVO) oraz Wschodnioeuropejskiego Towarzystwa Okulistyki Weterynaryjnej (EECVO). Prywatnie szczęśliwa posiadaczka Lou Lou, psa rasy cocker spaniel oraz Morisa, beagla, miłośniczka podróżowania i dobrego kina.

Urodzony: 5 maja 1966 w Ivancicach w Czechach
1985 -1990: Studia na University School of Veterinary Medicine w Brnie w Czechach
Grudzień 1990: Ukończył studia tytułem Doktora Medycyny Weterynaryjnej (MVDr) na University of Veterinary Medicine w Brnie w Czechach
Maj - październik 1991: Studia podyplomowe w Clinic of Small Animals and Horses na University of Veterinary Medicine w Brnie
Październik 1991 r. - czerwiec 1994 r.: Rezydentura na oddziale neurologicznym
Czerwiec 1994: Ukończył studia tytułem Doktora Medycyny Weterynaryjnej (DVM) Uniwersytetu w Bernie w Szwajcarii
Wrzesień 1994 - grudzień 1995: adiunkt w Clinic of Small Animal na University of Veterinary and Pharmaceutical Sciences w Brnie w Czechach
Wrzesień 1995: Uzyskał dyplom European College of Veterinary Neurology, DECVN
Czerwiec - wrzesień 1995: kierownik w Institute of Clinical Neurology na University of Bern w Szwajcarii
Listopad 1996 - luty 1997: kierownik w Institute of Clinical Neurology na University of Bern w Szwajcarii
Maj 1997 - obecnie: Neurolog w Klinice Skierowań - Klinika Jaggy, Brno, Czechy
Listopad 2000 - 2014: Kierownik techniczny weterynarii PG PETCARE
Luty 2009 - obecnie: Neurolog w Klinice Jaggy w Pradze w Czechach

NAGRODY
Nagroda IAMS za najlepszy artykuł kliniczny w 1995 r. Za artykuł Genetyczny aspekt padaczki idiopatycznej w Golden Retrieverów.
Nagroda Karla Pfizera 1995, za artykuł Genetyczny aspekt padaczki idiopatycznej w Golden Retrieverów.

Ponad 100 wykładów i publikacji w Europie.

Studia weterynaryjne ukończył na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Od 1989 r. prowadzi własną praktykę weterynaryjną w Poznaniu. Tytuł doktora nauk weterynaryjnych uzyskał w 1997r. Tematem pracy doktorskiej była „Ekstensywność zarażenia kotów Toxoplazma gondii w Poznaniu i jego okolicy w aspekcie niebezpieczeństwa inwazji tego pierwotniaka dla człowieka”.
Uzyskane specjalizacje zawodowe: choroby psów i kotów, chirurgia weterynaryjna oraz radiologia weterynaryjna. Członek PSLWMZ, European Society of Veterinary Orthopedics and Traumatology (ESVOT) oraz European Society of Feline Medicine (ESFM).
Na terenie kraju był współorganizatorem wielu konferencji i seminariów o tematyce chirurgii weterynaryjnej małych zwierząt oraz warsztatów ortopedycznych. Za granicą prezentował wykłady oraz prowadził warsztaty z dziedziny ortopedii małych zwierząt: Włochy, Litwa, Ukraina, Rosja, Bułgaria.
W 2011 roku odbył szkolenie z zakresu rehabilitacji psów i kotów na University of Tennessee w Knoxville, co było podstawą do utworzenia Oddziału Rehabilitacji i Leczenia Otyłości Zwierząt w Klinice Weterynaryjnej w Poznaniu.
Jest autorem artykułów w czasopismach weterynaryjnych z dziedziny ortopedii i rehabilitacji oraz współautorem wydanej w ub. roku książki „Wybrane wady rozwojowe i choroby dziedziczne u psów i kotów.”
Od roku 2017 jest zatrudniony na stanowisku adiunkta w Centrum Weterynarii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Ukończył studia 2002 roku na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu, gdzie obecnie pracuje jako adiunkt w Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką Chorób Koni, Psów i Kotów. Pasjonat neurologii weterynaryjnej. Odbył liczne staże kliniczne za granicą z zakresu neurologii, między innymi na uniwersytetach w Austrii, Szwajcarii, Finlandii, USA i Włoszech. W 2010 roku obronił pracę doktorską z zakresu neurologii, a w roku 2017 pracę habilitacyjną z zakresu elektroencefalografii u psów. Od 2011 roku jest dyplomowanym specjalistą Europejskiego College’u Neurologii Weterynaryjnej (DECVN). Jest wykładowcą na licznych szkoleniach z neurologii weterynaryjnej dla lekarzy weterynarii zarówno w kraju, jak i za granicą. Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu neurologii małych zwierząt.

Jest absolwentem warszawskiej SGGW (rocznik 2004). Jest specjalistą chirurgii weterynaryjnej. W latach 2004-2010 pracował w Zakładzie Chirurgii Katedry Nauk Klinicznych i prowadził zajęcia dla studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. Jednocześnie świadczył usługi dla różnych ZLZ w zakresie chirurgii i ortopedii. Od 2013 roku jest współwłaścicielem lecznicy Legwet w Legionowie.

Jest autorem wielu publikacji naukowych z dziedziny chirurgii i ortopedii w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz współautorem podręcznika do Chirurgii pod redakcją prof. M. Galantego. Wielokrotnie był zapraszany jako prelegent i wykładowca na różnych konferencjach naukowych. Pracę kliniczną stara się wiązać z popularyzowaniem najnowszej wiedzy, głównie z dziedzin chirurgii i ortopedii psów i kotów współorganizując specjalistyczne szkolenia dla lekarzy weterynarii.

Prywatnie jest wielbicielem ciężkiej muzyki i psychologii komunikacji międzyludzkiej.

Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie, który ukończyła w 1998 r. W 2017 r. uzyskała tytuł doktora nauk weterynaryjnych. Jest pracownikiem Zakładu Chirurgii Zwierząt Katedry Nauk Klinicznych tej uczelni. Wieloletni sekretarz, obecnie przewodnicząca Sekcji Stomatologii Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt. Autorka wielu publikacji i doniesień z dziedziny stomatologii weterynaryjnej

Jacek Szulc jest absolwentem Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie i prowadzi własną praktykę weterynaryjną. Radiologia oraz chirurgia małych zwierząt to pasje doktora, które zdominowały jego życie zawodowe. Doktor Szulc od 1990 roku prowadzi Klinikę Weterynaryjną. Specjalizuje się w ortopedii. Jest krajowym konsultantem terapii Irap u psów i kotów. Od 6 lat jest przewodniczącym sekcji chirurgii weterynaryjnej PSLWMZ. Od ubiegłego roku pełni funkcję prezesa PSLWMZ. Organizator i prowadzący wielu kursów dla lekarzy weterynarii. Doktor Szulc stale pogłębia swoją wiedzę poprzez uczestnictwo w konferencjach o tematyce związanej z radiologią i chirurgią.